BRZEŹNICA I OSTATNI MOST [KANAŁ MAZURSKI CZ.5] – Magna Masuria

BRZEŹNICA I OSTATNI MOST [KANAŁ MAZURSKI CZ.5]

7

Kanał Mazurski, aktualnie dziki i opuszczony teren rozdzielony pomiędzy Polskę, a Rosję. Nieukończony kanał wodny, jeden z wielkich projektów budowlanych na terenie dawnych Prus Wschodnich. Miał na celu połączenie jezior Mazurskich z Bałtykiem. Tworzono wiele projektów jego budowy, lecz żaden nie został ukończony. Podczas minionego lata wielu znanych youtuberów podróżniczych skupiło się na tematyce Kanału Mazurskiego odwiedzając słynną Śluzę Leśniewo Górne. Skupiali się nad tym obiektem ze względu na powiązania z nazistowskimi Niemcami oraz na pozostałość po niemieckiej gapie.

Nasza podróż po polskiej stronie Kanału Mazurskiego na razie się kończy. Dotarliśmy do Brzeźnicy, miejscowości, która leży tuż przy granicy z Federacją Rosyjską. Jadąc z Brzeźnicy w kierunku Kałek musimy przejechać przez most nad Kanałem Mazurskim. Wygląda na żelazny most z poprzedniej epoki, wybudowany w okresie między wojennym. Niestety Internet i dostępne materiały milczą na temat tego mostu. Jeżeli ktoś ma informacje na temat tego mostu, to proszę o kontakt: inketrzyn@gmail.com

Widok z mostu na Kanał Mazurski, granica polsko-rosyjska

Wracając do Brzeźnicy, tej miejscowości nie można od tak pozostawić bez słowa. Ma ona odległą historię sięgającą czasów Zakonu Krzyżackiego. Brzeźnica należała do okręgu gierdawskiego, która wpadła w ręce rodziny Schilebenów w 1469 roku. Zakon Krzyżacki stracił te ziemie nie spłacając zobowiązań wobec sprowadzonych z Niemiec najemników. W skład okręgu gierdawskiego należały dwa miasta Gierdawa (obecnie Żeleznodorożnyj) i Nordenbork (obecnie Kryłowo) oraz 24 wsie o powierzchni około 750 łanów.

Rodzina Schliebenów była bardzo rozbudowana i posiadała wiele majątków oraz stanowisk. W XVII wieku poza Brzeźnicą w rękach tej rodziny należało starostwo Gierdawa, Nordenbork, Bejnuny Małe, Zastawno, Głowbity, Łankiejmy, Kałki, Mołtajny, Nunkajmy, Pokrzywno i Suśnik. Przedstawiciele rodziny Schliebenów (w różnym okresie) posiadali majątki w Sorkwitach, majątki w okolicach Pruskiej Iławy, a także na Kujawach w Płowcach i Dobrem. Brzeźnica była w posiadaniu hrabiów Schliebenów do roku 1824.

Z Brzeźnica jest związany Jan Teodor Schlieben, który urodził się 26 grudnia 1638 roku. Wojewoda inflancki i starosta Rogoziński. Był jednym z przywódców opozycji antyelektorskiej w Prusach Książęcych (opozycja przeciwko Fryderykowi Wilhelmowi). Z racji urodzenia dziedziczył starostwo w Gierdawie. W 1670 roku zbiegł do Królestwa Polskiego, gdzie został starostą Rogozińskim oraz wojewodą inflanckim. W Polsce przeszedł na katolicyzm i w porozumieniu z biskupem warmińskim Augustynem Radziejowskim ufundował klasztor benedyktynów w Kadynach. Był również kolatorem jezuickiego kościoła w Świętej Lipce, gdzie rok po śmierci został tam pochowany.

Brzeźnica była w posiadaniu rodziny Schilenenach do 1824 roku, następnie przeszła w ręce rodziny Totenhofer. W tym okresie powstał dwór w Brzeźnicy na planie prostokąta. Został zniszczony w czasie I wojny światowej w 1914 roku. Po zakończeniu działań wojennych został odbudowany. Po wojnie dwór został przekształcony w PGR, następnie należał do AWRSP, który przekazał w ręce osoby fizycznej.

Ostatni most po polskiej stronie na Kanale Mazurskim

Na chwilę obecną kończy się nasza przygoda z Kanałem Mazurskim. Niedługo pojawi się również historia z Leśniewem i słynną gapą. W przyszłości postaramy się również odwiedzić rosyjską część Kanału Mazurskiego. Serdecznie zapraszamy do komentowani tych materiałów i zachęcamy was, czytelników, do podsuwania propozycji jakie miejsce warto odwiedzić.

7 thoughts on “BRZEŹNICA I OSTATNI MOST [KANAŁ MAZURSKI CZ.5]

  1. Panie łysy z Traugutta 7 to potrafi sie nachlać w Pasterzewie i doprowadzić do dewastacji dworek w Suchawie. Takich ludzi powinno wyrzucać się w kosmos.

  2. Dobrze, że jest ktoś, kto opisuje ten nasz piękny region. Niech pan się wystrzega czerwonego Korowaja, bo on lubi podkradać teksty!

  3. Jestem pod wrażeniem, że dla Pana redaktora chce się jeździć i pisać historyczne artykuły w przeciwieństwie do drugiego „pseudoredaktora łysego „który tylko potrafi krytykować , oczerniać ludzi którzy mają swoje zdanie.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *