WAŻNY TEMAT: Manipulacje w narracji wójt Kamińskiej? Analiza faktów dotyczących dowozu uczniów w Gminie Barciany

Wójt Gminy Barciany, Marta Kamińska, opublikowała w mediach społecznościowych kolejne obszerne wyjaśnienia dotyczące systemu dowozu uczniów, który od kilku miesięcy budzi rosnące kontrowersje wśród mieszkańców. W wpisie próbowała odpierać zarzuty inicjatorów referendum, wskazując na rzekome manipulacje faktami oraz stawiając tezę, że obecny model dowozów jest właściwy, zgodny z prawem i wynika z troski o bezpieczeństwo dzieci. Jednak zestawienie jej wypowiedzi z udokumentowanymi ustaleniami Komisji Rewizyjnej pokazuje wyraźnie, że kluczowe kwestie pozostały bez odpowiedzi, a cała narracja opiera się głównie na emocjach i pomijaniu istotnych faktów.

Najważniejszą sprawą pozostaje fakt, że od 2020 roku w gminie nie przeprowadzono ani jednego przetargu na dowóz uczniów. Dotychczasowa praktyka samorządów zakładała wybieranie przewoźników w trybie konkurencyjnym, co pozwalało na weryfikację ofert, kontrolę kosztów i przejrzystość wydatków publicznych. Rezygnacja z przetargów na rzecz stałych porozumień z jednym przewoźnikiem doprowadziła w Barcianach do monopolizacji lokalnego rynku transportowego. Komisja Rewizyjna wskazała, że konsekwencją tego była nie tylko utrata mechanizmów kontroli, ale również gwałtowne zwiększenie kosztów dowozów – najpierw o około 150%, a po roku już o około 250% w stosunku do wcześniejszych okresów. Tymczasem wójt w swoim wpisie całkowicie omija tę kwestię milczeniem.

Zamiast odnieść się do danych z kontroli, wójt przedstawia informacje z lat 2018–2020, czyli sprzed wprowadzenia obecnego systemu opartego na porozumieniach bez przetargu. Powołuje się przy tym na koszty ponoszone w przeszłości, nie przedstawiając żadnej analizy obecnych wydatków. Takie zestawienie nie odpowiada na realny problem – dlaczego koszty w obecnym modelu wzrosły tak gwałtownie oraz jakie korzyści ekonomiczne miała przynieść rezygnacja z ustawowej procedury wyboru przewoźnika.

Wójt próbuje także redefiniować zarzut dotyczący braku zwrotów kosztów dla rodziców, twierdząc, że gmina pokrywa koszty biletów miesięcznych. Nie odnosi się jednak do właściwego problemu, jakim jest sposób organizacji systemu dowozów i brak odpowiedniej dokumentacji potwierdzającej zasadność przyjętego rozwiązania. Komisja Rewizyjna nie kwestionowała faktu finansowania biletów, lecz sposób podejmowania decyzji i brak przejrzystości procedur.

Znacząca część wpisu opiera się na odwołaniach do „bezpieczeństwa dzieci”. Kamińska sugeruje, że poprzedni przewoźnicy mieli zły stan techniczny pojazdów, a telefony „urywały się codziennie”. Ta narracja ma charakter emocjonalny i nie została poparta żadnymi dokumentami: protokołami kontroli, raportami szkół czy interwencjami służb. Użycie argumentu o bezpieczeństwie nie eliminuje obowiązku działania zgodnie z przepisami i standardami finansowania usług publicznych – a to właśnie one zostały zakwestionowane przez Komisję Rewizyjną.

Ostatecznie najważniejsze pytania pozostały bez odpowiedzi. Dlaczego od czterech lat gmina nie przeprowadza przetargów na dowozy uczniów? Dlaczego koszty wzrosły nawet o 250%? Dlaczego mieszkańcy nie otrzymują pełnej informacji o zasadach podejmowania decyzji finansowych? A przede wszystkim – dlaczego wójt w swoich publicznych wyjaśnieniach omija te kwestie, skupiając się na narracji emocjonalnej zamiast na faktach?