ZDROWIE (12)

W styczniu 1930 roku, amerykański astronom Clyde Tombaugh wykonał serię zdjęć, która ukazała kolejny obiekt w Układzie Słonecznym. Oficjalnie odkrytym obiektem 18 lutego 1930 roku została planeta o numerze 134340, która kilka tygodni później otrzymała nazwę „Pluton”.

Pluton to planeta o średnicy 2 376,6km porusza się po ekscentrycznej oraz pochylonej orbicie, która ulega chaotycznym zakłóceniom oraz zmianom w krótkich okresach czasowych. Planeta głównie składa się z azotu, metanu, dwutlenku węgla oraz w dużej części jest też pokryta lodem.

W 2006 roku, czyli 76 lat po odkryciu planety, rozpoczęła się debata o zmianie statusu Plutona w Układzie Słonecznym. Podczas XXVI zjazdu Międzynarodowej Unii Astronomicznej, która odbyła się 24 sierpnia 2006r. w Pradze kolegium naukowców podjęło decyzję, że Pluton nie powinien być kwalifikowany jako planeta. Został zaliczony do nowej grupy obiektów kosmicznych, do tzw. planet karłowatych.

Planeta tego samego dnia uzyskała również definicję – ” obiekt astronomiczny okrążający gwiazdę lub pozostałości gwiezdne, w którego wnętrzu nie zachodzą reakcje termojądrowe, wystarczająco duży, aby uzyskać prawie kulisty kształt oraz osiągnąć dominację w przestrzeni wokół swojej orbity”. Pluton nie był w stanie tego uczynić między innymi ze względu na zbyt małą masę.

Kilka ciekawostek o Plutonie:

1. Dzień na Plutonie: Ze względu na wolny obrót Plutona, jego dzień trwa około 6,4 ziemskiego dnia. Oznacza to, że słońce wschodzi i zachodzi bardzo rzadko na jego powierzchni.

2. Temperatura i atmosfera: Pluton znajduje się na tyle daleko od Słońca, że jego powierzchnia jest bardzo zimna, osiągając temperatury nawet poniżej -230 stopni Celsiusza.

3. Satelici Plutona: Pluton ma pięć znanych naturalnych satelitów. Największy z nich, Charon, jest na tyle duży, że czasem Pluton i Charon są nazywane „planetą podwójną”. Inne księżyce to: Hydra, Nix, Kerberos i Styx.

autor: Zuza

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *