Dwór w Rodelach [Nasza Mała Ojczyzna]
Jakiś czas temu postanowiłem zrobić sobie wycieczkę po okolicznych terenach i tak wyszło, że przebrnąłem wzdłuż i wszerz całą Gminę Barciany odkrywając na mapach zapomniane czy też niezwykłe miejsca. Na samym początku podróży po Gminie Barciany natrafiłem dosłownie przez przypadek na malowniczy dworek znajdujących się w Rodelach. Niesamowite miejsce, w którym spędziłem sporo czasu, a że należę do ciekawskich to postanowiłem również poszukać informacji o tym miejscu i podzielić się z wami. Serdecznie zapraszam do materiału poświęconemu dworowi rodu von Alvensleben.
Zacznijmy od początku, czyli od samej miejscowości Rodele. Z języka pruskiego słowo rodele oznacza rudy, zaś sama wieś widniała już w dokumentach z 1419 roku, lecz oficjalną datą powstania wsi podaje się 1427 rok. Wieś była lokowana na prawie chełmińskim, a czynsz Rodel opłacany był z 5 włók według dokumentów krzyżackich z 1437 roku.
Majątek Rodenhlen (z niem. Rodele) od XVIII do połowy XIX należał do junkierskiej rodziny hrabiów von Schwerin, linii ze Skandawy. W 1820 roku rodzina von Schwerin wzniosła rodową rezydencję w Rodelach – był to murowany, założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny pałac w stylu neorenesansowym.
Nadszedł rok 1859, Adela Good Dombehnen wychodzi za Louisa Gebharda Wernera von Alvensleben-Neugattersleben otrzymując tym samym rodowe dobra w Rodelach oraz pobliskie Dębiany. Jest to prezent od ciotki Adeli, Sophie von Schwerin-Skandau z domu Dönhoff – linia rodu hrabiów ze Skandawy. W latach 1859-1861 małżonkowie postanowili wznieść nową rezydencje w miejscu starego pałacu. Nowa rodowa siedziba była wzorowana na obiekcie autorstwa architekta Karla Schinkla, pałacu von Schwerinów w Skandawie. Siedziba rodu von Alvensleben była typowa XIX-wieczną rezydencją pruskiej szlachty i reprezentowała styl eklektyczny.
Wokół budynku powstał park krajobrazowy wraz z rodowym cmentarzem oraz budynkami gospodarczymi obejmującymi majątek w Rodelach i folwark w Dębinach. Dobra w rękach Alvenslebenów pozostały do 1945 roku. Ostatni właściciele uciekli z pałacu tuż przed nadejściem wojsk radzieckich.
Po wojnie w pałacu znajdowały się mieszkania i biura pracowników PGR. Za czasów PGR-u przeprowadzono gruntowny remont elewacji i dachu budynku. Częściowo zrewitalizowano przypałacowy park. W 2001 roku kompleks pałacowy przeszedł w prywatne ręce.
Miejsce jest niezwykłe i warte odwiedzenia. Zwłaszcza dla osób, które szukają ciekawych plenerów do sesji zdjęciowych.
